Cudawianki

Zanurzone w estetyce surrealizmu, realizmu magicznego i neo-pop prace Julii Curyło są wielowarstwową opowieścią. Zabobony i wierzenia spotykają się tu z nauką, religia z kulturą masową, duchowość przenika się z racjonalizmem. Prace warszawskiej artystki pokaże Centrum Olimpijskie w Warszawie na wystawie otwartej od 22 czerwca.

Twórczość Julii Curyło pokazuje sprzeczności, ograniczenia i absurdy dzisiejszego świata, do których artystka podchodzi w sposób ambiwalentny, zdystansowany, ale też pełen humoru. Jej postrzeganie nowoczesnej kultury ma w sobie silny ładunek ironii - Curyło z uśmiechem sytuuje się w świecie “cudów”, które zastąpiły naukę. Każdy z jej obrazów jest jak zmiksowany utwór, złożony z wielu sampli. Eklektyzm tej twórczości wynika z zainteresowania naturą ludzką i codziennością, która jest wielopłaszczyznowa i nieoczywista, może być w nieskończoność rozkładana na części, składać się ze sprzecznych elementów, a jednocześnie tworzyć jedną, spójną całość.

 Artystkę fascynuje współczesność, z jej pomieszaniem i pogmatwaniem oraz pewną popową powierzchownością. W swoich pracach stara się ją przełamać elementami filozoficznymi i naukowymi, jak w serii “Kosmos”, będącej wyrazem jej zainteresowań aktualnymi zagadnieniami, takimi jak podbój kosmosu i tworzony wokół niego od dziesięcioleci romantyczny etos. Ten swoisty romantyzm obecny jest zarówno w warstwie znaczeniowej jak i wizualnej; stanowi on wprowadzenie do kolejnych przestrzeni interpretacyjnych, dotyczących styku sprzecznych teorii a także nieustającej potrzeby pierwotnej duchowości, pomimo rozwoju techniki i osiągnięć cywilizacyjnych na polu nauk ścisłych.

Interesują ją dwuznaczności, kwestie sporne, absurdy i zderzenia wykluczających się teorii. Na przykład - jak powstał świat? Jedni szukają odpowiedzi poprzez język fizyki, liczby i wzory, inni poprzez wiarę w istnienie istot wyższych. W obu przypadkach trwają poszukiwania “boskiego” języka, który mógłby wyjaśnić wszystko, co pozostaje niepewne i unosi się w sferze domysłów.

Curyło fascynują też ludowe wierzenia i zabobony oraz konstruowana wokół nich estetyka. Kiczowate gadżety często umieszcza w realnych kontekstach, tworząc wirtualną wersję współczesności, która, pomimo nierealności, wydaje się zaskakująco znajoma.