Warsaw Summer Jazz Days Dzień 1 - Piotr Wojtasik, Michel Benita Ethics, Tord Gustavsen Tri

Piotr Wojtasik „Tribute to Akwarium ” Project

Piotr Wojtasik - trębacz, kompozytor urodzony 10 czerwca 1964 roku we Wrocławiu. Karierę muzyczną rozpoczął jeszcze podczas studiów na Akademii Muzycznej w Katowicach w latach 1983–1978. Pierwszych nagrań dokonał z zespołem New Presentation, z którym zadebiutował na festiwalu Jazz Jamboree w 1988 r.

W końcu lat 80. współpracował z Young Power. Był to także czas przygotowań do pierwszej autorskiej płyty, którą Piotr Wojtasik nagrał w 1990 r. z udziałem czołówki polskiego jazzu: Janem “Ptaszynem” Wróblewskim, Wojciechem Niedzielą, Andrzejem Cudzichem i Erykiem Kulmem. Kolejne sesje nagraniowe Wojtasika w roli lidera układają się w ciąg nieustających sukcesów i powstają zarówno przy udziale rodzimych artystów, jak i gwiazd światowego jazzu.

W gronie artystów, z którymi dotychczas grał na koncertach i na płytach są słynni polscy jazzmani, wśród których wymienić trzeba Tomasza Szukalskiego, z którym grywał w latach 1997–2001 we wspólnie prowadzonym kwintecie (“Escape”), Michała Miśkiewicza, Krzysztofa Popka, Jacka Niedzielę, Macieja Sikałę, Adama Kowalewskiego, Henryka Miśkiewicza, Andrzeja Jagodzińskiego.

Regularnie współpracują z Wojtasikiem gwiazdy z USA, wśród nich tak wybitne osobistości jak saksofonista Dave Liebmann, legendarny kontrabasista Buster Williams, filar zespołów legendarnego Theloniousa Monka, perkusista Ben Riley (razem nagrali płytę “Quest”), Reggie Workmann, Vincent Herring i Gary Bartz, z którymi nagrał w Nowym Jorku w 2006 roku album “We Want to Give Thanks”, znana z wieloletniej współpracy z Archie Sheppem sekcja rytmiczna: Wayne Dockery kontrabas i Wes McCraven perkusja.

Szczególnie jednak wartą podkreślenia jest wieloletnia przyjaźń muzyczna, jaka połączyła Wojtasika z inną legendą amerykańskiej sceny jazzowej Billym Harperem. Obydwaj artyści poznali się jeszcze w drugiej połowie lat 90., kiedy Wojtasik przygotowywał się do nagrania płyty  “Quest”. Od tamtej pory zaowocowała ona wieloma wspólnymi trasami koncertowymi, jak również nagraniami płytowymi, w grupach, które firmował Wojtasik i w zespołach Billy’ego Harpera. 

Po 20 latach kariery Piotr Wojtasik stał się jednym z najbardziej cenionych trębaczy i liderów średniego pokolenia. Wielokrotnie wygrywał w ankietach Jazz Top magazynu “Jazz Forum”. Jego płyty są regularnie nominowane do nagrody Fryderyka. Kilkakrotnie też zwyciężał w kategorii Najlepszy Jazzowy Album roku i Najlepszy Jazzowy Muzyk. Zwiedził sceny największych jazzowych festiwali z Montreal Jazz Festiwal na czele, grywał w słynnych klubach, takich jak wiedeński Porgy & Bess czy paryski Sun Set.

Nie nagrywa zbyt często. Do tej pory ma na swoim koncie osiem płyt wydanych pod własnym nazwiskiem, ale ilekroć pojawia się na rynku jego nowe nagranie, zawsze staje się ważną i docenianą pozycją fonograficzną. Tak było w przypadku wspomnianych już albumów, tak było, gdy nagrał “Circle”, album zrealizowany przy udziale poszerzonego składu instrumentów dętych i w towarzystwie legendarnej sekcji Steve’a Lacy’ego: Jean-Jacques Avenel – kontrabas i John Betsch – perkusja czy “Blackout” nagranej z udziałem wybornej śpiewaczki Judy Bady.

Równie ważnym rozdziałem aktywności muzycznej Piotra Wojtasika jest edukacja. Jest adiunktem  w Instytucie Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. W trakcie kilkunastu lat pracy dydaktycznej w akademiach muzycznych w Katowicach i we Wrocławiu oraz prowadzenia warsztatów muzycznych i indywidualnych lekcji stał się jednym z najbardziej cenionych nauczycieli,  którego wkład w podwyższenie merytorycznego poziomu nauczania w ciągu ostatnich dwóch dekad jest nie do przecenienia.

Najnowszy zespół Wojtasika to kwartet, w składzie którego grają znakomity węgierski saksofonista tenorowy Viktor Toth oraz Michał Barański – kontrabas, Eric Allen – perkusja.



Tord Gustavsen Trio
W swoim nowym albumie wydanym przez EMC Records Tord Gustavsen zwraca swoją uwagę ku interpretacji i nowym opracowaniom strożytnych norweskich hymnów. Dźwięki te, jak sam uważa, jako muzyk jazzowy, są jego oryginalnymi i najgłębszymi „standardami”.

Uznany na całym świecie norweski muzyk w 2014 roku spotkał afganistańsko-niemiecką wokalistkę Simin Tarner – wschodzącą gwiazdę europejskiego rynku muzycznego, od tego momentu nawiązali współpracę. Wraz z afganistańskim poetą B. Hamsaay tłumaczyli i opracowywali teksty wybranych norweskich hymnów na afgański język Pashto – ojczysty język ojca Simin. Podczas procesu interpretacji, dialogu i tłumaczenia hymny zaczęły stawać się coraz bardziej sufickie oraz otwarte duchowo, mimo to wciąż wyraźnie zachowywały swoje korzenie. Otrzymany zbiór tekstów świadczy o pasji Simin i Torda do konstytutywnego oddziaływania na siebie fundamentów i wolności – korzeni i otwartości – w muzycznej, duchowej i kulturowej tożsamości.

Zamykając muzyczne dialogi nad starożytnymi hymnami, liberalne trio zagra również nowe kompozycje Torda Gustavsena – bazujące na sufickiej poezji tłumaczonej na język angielski – oraz muzykę instrumentalną. Razem daje to połączenie zmysłowego jazzowego minimalizmu znanego z poprzedniego trio Gustavsena z ciepłym i wibrującym głosem Simin i głębokimi, elektronicznymi dźwiękami. Po raz pierwszy na scenie Tord używa subtelnej elektroniki dodającej głębokości i warstw do muzycznej struktury w akompaniamencie pianina.

Simi Tander  – jedna z najbardziej niesamowitych osobowości młodego europejskiego jazzu. Z jej uroczo delikatnym a zarazem równie wyrazistym wokalem Simi buduje mosty między zachodnim jazzem i śpiewem podobnym do arabeski, a eksperymentami w pisaniu utworów i intymnymi balladami. Afganistańsko-niemiecka piosenkarka zarysowała fascynującą drogę od jej środkowo-wschodniego dziedzictwa do współczesnego jazzu. Wraz ze swoim kwartetem nagrała dwa albumy co zaowocowało niezliczoną liczbą współprac z innymi muzykami.

Simi jest wschodzącą gwiazdą na duńskich i niemieckich scenach jazzowych. Jej hipnotyzujące występy na jednych z głównych scen jak np. North Sea Jazz Festival wzbudziły entuzjastyczne recenzje. Jest zapraszana na międzynarodowe festiwale zarówno w europie jaki i w Azji np. festiwal jazzowy Jarasum w Południowej Korei.

Tord Gustavsen  – wraz ze swoim trio i kwartetem stworzył 6 albumów wydanych przez wytwórnię ECM. Jeszcze przed rozpoczęciem solowej kariery był ważną osobowością norweskiej sceny jazzu. Jego popęd do oryginalnej i autentycznej gry z przenikliwie uważnym słuchem w tworzeniu współgrania, sprawia że Tord jest ciekawym doświadczeniem zarówno jako solista jak i członek zespołu. Jego sposób łączenia historii jazzu z nordyckim, refleksyjnym i lirycznym pięknem wnosi intrygujący głos na dzisiejszą scenę muzyki.

Od 10 lat Tord Gustavsen koncertuje na całym świecie ze swoim projektami, grając na największych festiwalach i estradach od San Francisco do Wellington.

Jest laureatem licznych nagród, w tym norweskiej Grammy ( spellemannprisen )

Nagrody CHOC (Francja ) , nagroda dla najlepszego Międzynarodowego Jazzowego Albumu (Australia ) , Nagranie miesiąca w Stereophile Magazine (USA ) , oraz nagroda muzyczna NOPA za najlepszą kompozycję jazzową w 2010 roku.

Jarle Vespestad - rodzaj wzniosłego minimalizmu Jarle sprawia że znajdzie on niewielu jeżeli jakichkolwiek podobnych do siebie perkusistów, nadal będąc naprawdę porywającym na swój własny sposób .Jego liryczna nacisk i bardzo czułe współgranie dopracowane między Tord’em i nim na przestrzeni lat jest niezbędnym elementem struktury zespołu muzycznego. Jarle odgrywa również kluczową rolę w skandynawskich zespołach takich jak Farmers Market, InterStatic, and Supersilent.