Jane Birkin w Teatrze Roma

Jane Birkin w trakcie swojego koncertu w Teatrze Roma zaśpiewa m.in. piosenki Serga Gainsbourga. Gainsbourg był wieloletnim partnerem Birkin, zarówno na scenie jak i w życiu prywatnym.

Ich córka Charlotte, to znana aktorka, mająca na swoim koncie doskonale przyjętą płytę solową. To wspólnie z Gainsbourgiem, Birkin wylansowała swój największy przebój "Je t'aime... moi non plus". Wiemy już dokładnie, które piosenki wykonywane wcześniej z Sergem zaśpiewa artystka w trakcie swojego występu.

Jane Birkin (ur. 14 grudnia 1946 w Londynie) - brytyjska aktorka i piosenkarka. Od końca lat 60. mieszka we Francji i tworzy głównie w języku francuskim.

Birkin rozpoczęła karierę filmową w latach 60., pojawiając się m.in. w znanym filmie Michelangelo Antonioniego Powiększenie (Blowup). W 1968 wyjechała do Francji, starając się o główną rolę w filmie Slogan, którą otrzymała, mimo że nie znała francuskiego. Ale tak naprawdę Birkin dla Francuzów odkrył francuski piosenkarz Serge Gainsbourg. W 1969 zaśpiewali razem kontrowersyjną piosenkę Je t'aime... moi non plus. Piosenka, ze względu na swojej seksualne podteksty, została zakazana w wielu krajach, co tylko przydało sławy obu artystom. Piosenka powstała na życzenie Brigitte Bardot, która poprosiła Gainsbourga o napisanie "najbardziej romantycznej piosenki, jaką tylko można by sobie wyobrazić". Początkowo Gainsbourg nagrał piosenkę z Bardot, ale jej ówczesny mąż Gunter Sachs nie zgodził się na jej upublicznienie. Zamiast z Bardot, Gainsbourg zaśpiewał ją w 1969 ze swoją ówczesną kochanką, brytyjską piosenkarką Jane Birkin, której ta piosenka otworzyła drogę do kariery we Francji i na całym świecie. Piosenka, której tytuł można przetłumaczyć jako "Kocham cię... ja też nie", powstała w okresie szczytowym rewolucji seksualnej. Wywołała liczne kontrowersje, głównie ze względu na pojawiające się w niej podteksty seksualne, a także sposób jej wykonania (m.in. westchnienia Birkin). Piosenka została również potępiona przez Watykan. W 1976 Serge Gainsbourg nakręcił film pod tym samym tytułem, w którym również wystąpiła Jane Birkin.
 
W 1973 pojawiła się ponownie na ekranach kin jako kochanka Brigitte Bardot w filmie Gdyby Don Juan był kobietą. W 1975 zagrała w filmie Je t'aime... moi non plus wyreżyserowanym przez Gainsbourga. W sumie zagrała dotychczas w ponad 80 filmach, jednak jej role nie spotkały się z wielkim aplauzem krytyków. Była trzykrotnie nominowana do nagrody Cezara (1985 - za główną rolę w La Pirate, w 1987 - za główną rolę w filmie Kobieta mego życia i w 1992 - za drugoplanową rolę w La Belle noiseuse). Z większą przychylnością spotkała się jej twórczość muzyczna. Do tej pory wydała 15 albumów. Śpiewa charakterystycznym, nieco dziecięcym głosem, przypominającym szept, z ciągle wyraźnym angielskim akcentem. Jane Birkin otrzymała Order Imperium Brytyjskiego oraz francuski Ordre National du Mérite.
 
Jane Birkin znana jest również jako towarzyszka życia znanych francuskich i angielskich twórców. Jej partnerami byli brytyjski kompozytor John Barry, francuski piosenkarz Serge Gainsbourg i francuski reżyser Jacques Doillon. Z tych trzech związków artystka ma trzy córki: Kate Barry (fotograf), Charlotte Gainsbourg (aktorka i piosenkarka) i Lou Doillon (aktorka i modelka). Największą popularność zdobyła Charlotte: córka Jane i i francuskiego barda, kompozytora i filmowca Serge'a Gainsbourga, którego album 'Melody Nelson' został okrzyknięty poematem symfonicznym epoki pop. Charlotte oprócz udanych występów w filmie ma na swoim koncie doskonale przyjęty album Charlotte Forever.