Kamienica na Nalewkach

Ocena:

Teatr: Teatr Żydowski, Warszawa
Premiera: 2000-12-16
Reżyseria: Szymon Szurmiej, Gołda Tencer
Scenografia: Ewa Łaniecka

Opis spektaklu
Zdjęcia
Obsada
Bilety
Repertuar
Recenzje, wiadomości
Komentarze, opinie

Opis spektaklu

Widowisko ukazuje fragment żydowskiego życia na tle warszawskiej kamienicy na Nalewkach. Kamienica - a właściwie jej podwórko - jest małym światem. Bohaterami spektaklu są typy społeczne, postaci charakterystyczne dla tamtych czasów. Jest szkoła tańca i szkoła dobrych manier, są kłótnie plotkarek, wieczór szabasowy, przewijają się korowody śpiewaków i kapel podwórkowych. Te wszystkie postaci ukazują się nam w komicznych i dramatycznych sytuacjach, ilustrowanych piosenkami i humorem.

Dzięki muzyce, pieśniom i piosenkom poznajemy kawałek wspólnej przeszłości, przesyconej romantycznymi historiami, tradycją i obyczajami. Lokatorzy kamienicy oglądają kuszące krajobrazy w fotoplastykonie albo w kinie, do którego wchodzi się przez podwórze. Tuż obok praktykują lekarze ubogich, a obrotne swatki rają panny z posagiem kawalerom. Tu uczeni mężowie spędzają dni nad księgami, by w piątkowy wieczór spotkać się w ciasnej salce Domu Modlitwy z równie uczonymi w Piśmie. Wreszcie tutaj, jak na filmie puszczonym w przyśpieszonym tempie, trwa wytężona, mozolna praca rzemieślników i sprzedawców.

Większość opowiadanych w spektaklu dowcipów, żartów, powiedzonek i przysłów wywodzi się z miejsc podobnych Nalewkom. W ich świetle rozpoznajemy charakterystyczne dla tamtych czasów typy społeczne. Poznajemy ich emocje, uczucia, drobne wybiegi, nadzieje i dramaty. Przemieszanie form oraz różnorodność stylów pozwala ukazać bohaterów jako ludzi nam współczesnych, obarczonych tymi samymi problemami, przeżywającymi identyczne radości i smutki, gniew i wyciszenie. "Zmienić miejsce, to znaczy zmienić los" - powiada I.B. Singer. Nie ma już dziś takich kamienic. Nie ma tamtej dzielnicy.