Biedny Ja, Suka i Jej Nowy Koleś

Historia trójkąta miłosnego. Bohaterowie sztuki Michała Walczaka - Biedny Ja, Suka i Jej Nowy Koleś są skupieni na sobie samych, zbudowani z wątpliwości, pogrążeni w marazmie i skłonni do ekshibicjonizmu. To rozbitkowie emocjonalni, rozpaczliwie poszukujący historii swojego życia, która będzie warta opowiedzenia. Najbardziej pragną znaleźć swoją prawdziwą historię miłosną. Próbują coś zaczynać od nowa, ale niczego nie potrafią doprowadzić do końca, w efekcie ciągle pozostają w punkcie wyjścia. Nie udaje im się stworzyć trwałych relacji, po pewnym czasie ich związki rozpadają się. Żadna z postaci dramatu nie jest szczęśliwa i nie ma nawet mglistej wizji szczęścia. Próby nadania sensu własnemu życiu kończą się niepowodzeniem.

Walczak tworzy ironiczny dystans do rozgrywającej się akcji - dodaje prześmiewcze komentarze i szydzi z bohaterów, a postaci dramatu zwracają się wprost do publiczności albo rozmawiają o swoich relacjach i rolach w sztuce.

Sztuka Walczaka to metaforyczny obraz stosunków damsko-męskich i opis kondycji emocjonalnej pokolenia trzydziestolatków. Sztuka podejmuje też temat naszej egzystencji, która uwikłana w historie innych ludzi, i z ich perspektywy może nabierać różnych wymiarów. Autor balansuje między realizmem, komedią obyczajową a teatrem absurdu. Sztuka przypomina wczesne dramaty Tadeusza Różewicza i „Opowieści o zwyczajnym szaleństwie" Petra Zelenki.