Dziewictwo Autor sztuki: Witold Gombrowicz

Alina Czyżewska to jedna z ciekawszych aktorek młodego pokolenia, jest obdarzona poczuciem humoru i niewiarygodną energią. „Dziewictwo” w jej wykonaniu jest spowiedzią pensjonarki, podlotka uwięzionego między dzieciństwem a dorosłością. Jej bohaterka kołysze się na zawieszonej nad scena huśtawce, jakby szybowała nad różnymi formami kobiecości. Czyżewska jest prowokacyjnie niedorosła i z głębi swojej prowokacyjnej niedorosłości zadaje niepokojące pytania o prawdziwy sens tekstu Gombrowicza.
Krakowskie Reminiscencje Teatralne 2003, Biuletyn

Bohaterka „Dziewictwa”, przekonana, że ów tytułowy stan opiera się na nieznajomości jakiejś niesprecyzowanej wstydliwej tajemnicy, próbuje ją poznać wszelkimi dostępnymi jej sposobami. Alina Czyżewska jest w tej roli pełna zawadiackiego wdzięku. Swoją niecierpliwość i pragnienie przeniknięcia granicy poznania silniej niż w słowach wyraża w zabawie huśtawką. Za każdym razem, gdy dywaguje o niesamowitościach, jakie prawdopodobnie się wokół niej uprawia, gdy żadna dziewica nie patrzy, wahnięcia zabawki unoszą ją wysoko ponad głowy publiczności. I choć każdy z listów jej narzeczonego w całkiem dosłownym sensie ściąga ją na ziemię, ostatecznie to ona narzuca mu swój ogląd rzeczywistości, wedle którego kluczem do rozkoszy jest zanurzenie się we wstręcie. W tej parodii pokuszenia, gdzie role zakazanego owocu ma odegrać zabrana psu kość, reżyser doskonale wyraził jego wewnętrzną sprzeczność: słodycz oczekiwania na rzecz ohydną.
Pola Sobaś, OPCJE nr 49