Pasażerka

Kilkunastominutowa owacja na stojąco, zachwyt i łzy wzruszenia publiczności towarzyszyły warszawskiej premierze tej opery. Kiedy po spektaklu na scenie pojawiła się Zofia Posmysz – autorka powieści Pasażerka, według której powstało libretto opery, a jednocześnie pierwowzór książkowej bohaterki Marty – publiczność zamarła w chwilowej ciszy. Podobnie było podczas światowej premiery, która odbyła się 21 lipca 2010 roku na festiwalu w Bregenz, i której gościem honorowym również była Zofia Posmysz. Powieść rozsławił w Polsce i na świecie film Andrzeja Munka pod tym samym tytułem. Film Munka był dziełem niedokończonym, ale doskonałym. Do dzisiaj cieszy się ogromnym uznaniem. Operę Mieczysław Weinberg napisał w 1968 roku, ale za jego życia nie doszło do premiery – władze sowieckie uważały ją bowiem za dzieło podejrzane ideologicznie. „Tym, co sprawia, że opera Pasażerka jest dziełem szczególnie ważnym, jest jej autentyzm; Zofia Posmysz przecież przeżyła Auschwitz, Mieczysław Weinberg stracił w czasie Holocaustu całą swoją rodzinę i można powiedzieć, że resztę życia spędził, komponując muzykę ku jej pamięci” – mówi David Pountney, reżyser spektaklu i dyrektor generalny festiwalu w Bregenz, niekwestionowana gwiazda współczesnej reżyserii operowej.