Tańcząc Sarę Kane

Ciało pełni szczególną rolę w dramatach Sary Kane: piętnowane, poniżane, gwałcone, okaleczane i zabijane – zdaje się być ślepym narzędziem i ofiarą zrozpaczonego umysłu. Zamiarem twórców było ukazanie niezwykłej zdolności ciała do transgresji i transformacji różnych stanów psychicznych, bolesnych wewnętrznych konfliktów w nową wyzwalającą jakość. Ciało jest misterium, poprzez które dokonuje się akt odrodzenia. Dzięki tej perspektywie wiele motywów z dramatów autorki „Oczyszczonych” zyskało dodatkową siłę wyrazu i nowy sens dramaturgiczny. „Ciało i dusza nigdy nie będą jednością” – mówi Sarah Kane w „Psychosis 4.48” „Ciało i dusza to jedno” – deklarują autorzy spektaklu.
     
Teatr Bretoncaffe został założony w 2001 roku. W swojej twórczości łączy choreografię z aktorstwem, ruch z muzyką, a tekst z projekcja multimedialną. W pracy artystycznej poszukuje przede wszystkim procesów ukrytych za fasadami oczywistości. Począwszy od 2004 roku zespół systematycznie pracuje nad własną techniką pracy z ciałem, czerpiąc wiele inspiracji z psychologii zorientowanej na proces, której twórcą jest Arnold Mindell, autor słynnej "Pracy ze śniącym ciałem".