Trzy Kolory Niebieski Biały Czerwony

Jak wprowadzić w prywatne życie ideały zjednoczonej Europy? I czy w ogóle warto to robić? Czy polityka zawsze musi determinować pojedyncze istnienie? Co kryje się za pozornie trywialnymi historiami życiowymi? Jaką rewolucję może przynieść śmierć zwykłego człowieka?Wdowa po wybitnym kompozytorze próbująca uwolnić się od przeszłościi kłamstw, nieudacznik z Polski w czasie transformacji ustrojowej, modelka u progu dorosłości i doświadczony, zgorzkniały sędzia na emeryturze. To bohaterowie "Trzech kolorów". Przypadek, który pozwoli im się spotkać, nazwać można przeznaczeniem.Wybitny holenderski reżyser po raz kolejny (po "Dekalogu") sięga po scenariusz filmowy Kieślowskiego i Piesiewicza. Simons nie konkuruje jednak z filmem. Wykorzystuje kino Kieślowskiego, by przywrócić teatrowi jedną z jego podstawowych funkcji – możliwość opowiadania przez konkretne istnienia historii uniwersalnych. I ujawnić w życiu pojedynczego człowieka archetypy ludzkiej kondycji i emocjonalności.