Wieczór piosenek Brassensa

W mym miasteczku – a niech je grom! –
Wciąż opinię mam bardzo złą
I czy coś wołam, czy milczę jak grób
Wszyscy źle myślą o mnie tu.
Ja nie krzywdzę wszak spośród nich nikogo
Idąc przez świat swoją własną drogą.
Ale bliźni nie lubią, gdy
Ktoś inną drogą pragnie iść
Wszyscy tu mówią o mnie źle…
Z wyjątkiem niemych – normalna rzecz.

Zła opinia (La mauvaise reputation)

GEORGES BRASSENS (1921 – 1981) poeta, kompozytor, interpretator, był jednym z najwybitniejszych twórców francuskiej piosenki poetyckiej. Niechęć do państwa i jego instytucji jest jednym z dominujących tematów jego poezji. Z niespotykaną wcześniej brutalnością, językiem ocierającym się o potoczność, ośmiesza policję, wojsko, wymiar sprawiedliwości, pruderię i zakłamanie społeczne, konsumpcyjny styl życia i postępująca technicyzację. Hipokryzji i fałszywej moralności przeciwstawia szczerość, nonkonformizm życiowych wyborów i prawdziwe uczucia, z cenioną przez niego najwyżej przyjaźnią. Bohaterami jego utworów są często ludzie z półświatka: drobne złodziejaszki, prostytutki, „niebieskie ptaki”, których obdarzył wielką wrażliwością i własnymi poglądami na świat i życie.

Poezję Brassensa cechuje bogactwo języka, finezja rymów i kunsztowna wersyfikacja. Dla kontrastu muzyka jest prosta i pozbawiona patosu…