Opis
Autorzy monodramu "Więcej światła" podjęli próbę diagnozy sytuacji młodego pokolenia Polaków skazanych po raz kolejny w swojej historii na emigrację zarobkowa; tym razem do Anglii i Irlandii.
Bohaterka dramatu jest młodą dziewczyną, która w wieku 16 lat wyjeżdża z Polski do Dublina w poszukiwaniu pracy i ojca, który tam już mieszka i pracuje od pewnego czasu. Dziewczyna podejmuje pracę w sklepie z obuwiem i wspomina swoje dzieciństwo i krótką młodość w Polsce. Tęskni za ojcem, który nie ma dla niej czasu, marzy o szczęściu i pragnie miłości. Tak niewiele i aż tak wiele. Dziewczyna nie może wrócić do Polski, ponieważ tam nie ma pracy i nie ma szans na normalne życie, a w Irlandii czuje się obco i tęskni za ojczyzną. Oto dramat młodych Polaków, którzy czują się oszukani i bardzo samotni. Kto jest odpowiedzialny za ten stan rzeczy?
„Monodram „Więcej światła" w reżyserii Jerzego Lacha, oparty w znacznej mierze na autobiograficznych zapiskach młodej aktorki, był nie tylko sukcesem komercyjnym, lecz przede wszystkim jako pierwszy dotknął delikatnej tkanki emigracyjnych losów nas - ludzi dwudziesto-, trzydziestokilkuletnich, poszukujących swoich marzeń, biegnących wciąż naiwnie za złudami dzieciństwa, uciekających od złej miłości, a równocześnie tęskniących za nią... Natalia Kostrzewa w swoich monologach wypowiadała na głos myśli, jakie często kłębią się w te paskudne, deszczowe i depresyjne wieczory... To wieczne miotanie się między „być" a „mieć", bardziej lub mniej udane próby nawiązania kontaktów z autochtonami, trudności językowe i niczym nie dająca się zagłuszyć tęsknota za bliskością - czy to rodziców, czy przyjaciół, czy kochanków..."
Anna Paś, Polski Express Monodram otrzymał główną nagrodę na VI Ogólnopolskim Przeglądzie Monodramu Współczesnego w Warszawie.