Studenckie czwartki w Kinie Świt. Z nami za darmo!

Zapraszamy na nowy cykl seansów w kinie Świt. Adresatem są nie tylko studenci ale wszyscy mieszkańcy Warszawy. Proponujemy kino ambitne, ale i też nie stroniące od rozrywki. Wraz z Vivarto chcemy pokazać filmy, które krótko gościły na ekranach polskich kin, a według nas są warte przypomnienia. Planujemy również premiery filmowe. A to wszystko za jedyne 8 zł!

W styczniu proponujemy kino czeskie. O kinie czeskim można pisać wiele. Kojarzy nam się ono ze swoistym poczuciem humoru tak dobrze rozumianym u nas. Jest to jednak humor, który niejednokrotnie zmusza nas do reflkesji. I tak chcemy zacząć nasze czwartkowe cykle: optymistycznie, adekwatnie do karnawału i jednocześnie nie uciekając od głębszych przemyśleń.

7 stycznia
"Młode wino"
reżyseria: Tomá¹ Baøina
scenariusz: Tomá¹ Baøina
zdjęcia: Martin Preiss
czas trwania: 90 min.
Honza ma kumpla Jirkę, który nie jest wprawdzie zbyt inteligentny, ale ma jedną „dobrą" cechę. Ma niesamowity wpływ na kobiety, które poddają się jego urokowi zupełnie bezkrytycznie. Z tej umiejętności obaj przyjaciele często korzystają podczas swoich drobnych oszustw i wybryków.

Honza przypadkiem dowiaduje się, że jego dziadek jest śmiertelnie chory. Postanawia spełnić największe marzenie jego życia. Organizuje wyprawę za ocean do Argentyny. Zanim jednak dziadek spokojnie opuści swoją winnicę, Honza musi obiecać, że będzie jej doglądał podczas jego nieobecności. Zapowiada się piękna pogoda, a przez te kilkanaście dni przecież nic nie może się wydarzyć... ale czy na pewno?

14 stycznia
"Dzikie pszczoły"
reżyseria: Bohdan Sláma
scenariusz: Bohdan Sláma
zdjęcia: Divi¹ Marek
muzyka: Miroslav ©imáèek
czas trwania: 114
Życie w małej wiosce położonej w północnych Morawach, z dala od wielkiego świata i jego rozlicznych konfliktów, składa się z dwóch elementów - "nicnierobienia" i przesiadywania w barze. Po czterdziestu latach komunizmu pozostały tylko na wpół zrujnowany kościółek, opuszczone obszary rolne, 99-procentowe bezrobocie i bar. Swoją bezradność mieszkańcy wioski maskują poczuciem humoru i nadzieją na... "wydarzenie roku", czyli - zabawę u strażaków.

Kaja, syn samozwańczego mędrca wioski, jest nieśmiałym leśnikiem, któremu wpadła w oko Bożka, prowadząca w wiosce sklepik. Jednak dziewczyna skłania się raczej ku Ladzie, lokalnemu dandysowi, naśladowcy Michaela Jacksona. Kaja nie może się z nim równać. Niespodziewanie jednak do wioski powraca jego brat i rozpoczyna się zabawa u strażaków. Następnego ranka nic nie będzie już takie, jak dawniej...

21 stycznia
"Jedna ręka nie klaszcze"
reżyseria: David Ondøíèek
scenariusz: Jiøí Macháèek , David Ondøíèek
zdjęcia: Richard Rericha
muzyka: Jan P. Muchow
czas trwania: 103
Wszyscy, którzy spodziewali się po Davidzie Ondricku powtórki z "Samotnych", będą zapewne zaskoczeni i rozczarowani. "Jedna ręka nie klaszcze" to wprawdzie film pełen postaci równie dziwacznych, sportretowanych jednakże w dużo ciemniejszych barwach. Owszem, jest tu surrealistyczny dowcip, ale bliższy ponurym żartom Rolanda Topora niż poczuciu humoru zazwyczaj kojarzonemu z komediami kręconymi nad Wełtawą.

Różnice między oboma filmami łatwo zauważyć zestawiając ze sobą postacie, jakie gra w nich znakomity aktor Ivan Trojan. W "Samotnych" wcielił się w Ondreja, ojca rodziny ulegającego chorobliwej fascynacji sporo młodszą od siebie dziewczyną. Ondrej był irytujący, nieodpowiedzialny, zapewne szalony, ale w sumie pocieszny. W "Jedna ręka..." bohater grany przez Trojana budzi zarówno uśmiech politowania, jak i autentyczny strach. To prawdziwy wariat opętany rządzą władzy - tyleż groteskowy, co niebezpieczny. Prowadzona przez niego wegetariańska restauracja, w której podziemiach przygotowywane są potrawy ze zwierząt objętych ochroną, pasowałaby do którejś z makabresek twórcy literackiego pierwowzoru "Lokatora".

O ile humor "Samotnych" ujmował lekkością i brakiem ograniczeń, to ponure żarty w kolejnym filmie Ondricka wydają się ciut przyciężkie, niekiedy wręcz pozbawione smaku. O ile przeplatające się wątki w "Samotnych" składały się na barwną panoramę życia praskich dwudziestokilkulatków, to korowód ponurych dziwaków z "Jedna ręka..." zdaje się zmierzać donikąd.

Tę samą sympatię budzi jedynie twarz Jiriego Machacka, wiecznie upalonego Jakuba z poprzedniego filmu Ondricka, który tu staje się łatwowiernym Standą dającym się wrobić w przemyt orłów ze Słowacji.

28 stycznia
"Niedźwiadek"
reżyseria: Jan Høebejk
scenariusz: Petr Jarchovský
zdjęcia: Jan Malíø
czas trwania: 98
Jirka, Roman i Ivan to przyjaciele ze szkolnej ławki. Dziś mają po 35 lat i choć ich drogi życiowe są odmienne, szkolna przyjaźń pozostała taka sama. Wszyscy trzej są żonaci i każdy z nich robi karierę zawodową w zupełnie innej dziedzinie. Jirka jest właścicielem galerii, Roman - lekarzem, a Ivan dyplomatą. Niby wszyscy żyją podobnie, ale Ivanowi zawsze powodzi się jakby odrobinę lepiej. Ma lepszą posadę, szczęśliwsze małżeństwo, więcej potomstwa. Jirka i Roman wciąż zadają sobie pytanie: jaka jest recepta Ivana na szczęście? Koniec końców, okazuje się ona bardzo prosta: dobrze jest znać prawdę i głośno o niej śpiewać, ale lepiej znać prawdę i śpiewać o śliwkach...

Film tworzą trzy przeplatające się małżeńskie etiudy. Kiedy jedna się rozwija, zaczyna się kolejna, która nawiązuje do pytań pojawiających się w poprzedniej lub zmienia je. Tak jak torty niedźwiadki pieczone przez Annę, które składają się z wielu warstw kremu i ciasta, film Niedźwiadek to wielowarstwowa historia o trzech mężczyznach i pięciu kobietach wplątanych w absurdalne sytuacje.

Historia opowiedziana w Niedźwiadku to mozaika ułożona z rozmaitych życiowych doświadczeń twórców, którzy inspirowali się własnym życiem i losem swoich przyjaciół. "Zastanawialiśmy się, dlaczego wtedy nie byliśmy w stanie przewidzieć pewnych rzeczy, skoro byliśmy tak blisko nich", mówi reżyser Jan Høebejk. "I oczywiście zastanawialiśmy się sami nad sobą, nad swoimi wątpliwościami. Niedźwiadek to bardzo osobista historia, która może wydać się zabawna dla tych, których opowieść nie dotknie emocjonalnie, ale ci, którzy będą nią dotknięci, od razu utożsamią się z naszymi bohaterami".

Więcej informacji na www.kinoswit.pl

Bilety zawsze 8 zł. Dla wszystkich, którzy przed seansem powołają się na portal dlaStudenta.pl wstęp wolny

ip