Triggerfinger

Będą zamykać kluby na wrocławskim rynku?

Do prezydenta miasta Wrocławia wpłynęła skarga od grupy mieszkańców wrocławskiego Rynku. Mieszkańcy skarżą się na hałas dochodzący z pobliskich klubów nocnych, tym samym domagając się cofnięcia zgody na ich działalność. Gdyby pokusić się o wymienienie popularnych wykonawców z Belgii na myśl oczywiście przychodzi Selah Sue, zespół dEus, potem może Soulwax, a potem pomysły się już kończą. Od tej pory do listy obowiązkowo trzeba dodać Triggerfinger! Dojrzali muzycy (średnia wieku 45 lat!) na swój wielki moment musieli poczekać aż kilkanaście lat. Choć w rodzimej Belgii są popularni od lat, to świat o nich usłyszał dopiero niedawno i to za sprawą covera. To właśnie Triggerfinger wykonali piosenkę z repertuaru Likke Li „I Follow Rivers” lepiej niż sama autorka. Jak gdyby utwór został napisany specjalnie dla nich! Taka wersja zwyczajnie nie mogła przejść niezauważona! I najwyraźniej historia lubi się powtarzać, bo Triggerfinger zaczynali w 1998r. właśnie jako cover band. Szybko jednak wypracowali sobie własny, charakterystyczny styl i zaczęli tworzyć swój autorski materiał. Na swoim koncie mają już 4 albumy, z których najnowszy - „All This Dancin’ Around” ukazał się w Polsce 16 października 2012. Muzycy swoje wieloletnie doświadczenie umiejętnie przekuli w swój największy atut. Poza rzecz jasna, talentem muzycznym. „Tak, wiem, że jesteśmy dosyć starzy jak na zespół rockowy” – przyznaje żartobliwie wokalista i lider Triggerfinger Ruben Block i dodaje – “Ale to dobrze, że staliśmy się popularni właśnie teraz, kiedy mamy więcej doświadczenia i jesteśmy bardziej wyluzowani, niż kiedy mieliśmy po 20 lat”. Gdyby pokusić się o porównania, to w muzyce Triggerfinger znajdziemy wszystko co w rocku najlepsze – od inspiracji Led Zeppelin, poprzez The Black Keys, Queens Of The Stone Age, aż po odrobinę zmysłowości Lenny’ego Kravitza. Wszystko podane w charakterystyczny dla Triggerfinger sposób. Sam zespół jednak zdecydowanie woli posługiwać się referencjami filmowymi - “Lubię porównywać nas do filmów, takich jak np. Zagubiona Autostrada, w której chodzi bardziej o atmosferę niż o odpowiedzi” – wyjaśnia Ruben.