Gadająca Tykwa

Muzyka Gadającej Tykwy trudna jest do jednoznacznego sklasyfikowania. Najogólniej można ją określić jako etniczną, folkową, albo też world music. Specyficznego charakteru nadaje jej połączenie instrumentów ludowych, tradycyjnych z instrumentami używanymi w muzyce klasycznej czy rozrywkowej. Na koncertach Tykwy usłyszeć można zarówno pochodzące z Afryki Zachodniej balafony, ngoni, djembe, gitę jak i kubańskie conga, tradycyjne tureckie flety ney, bułgarski kawal, lirę korbową, drumlę czy didjeridoo, oraz waltornię, kontrabas i gitarę akustyczną.  Również inspiracje mają różne źródła. W muzyce Gadającej Tykwy odnajdziemy utwory brzmiące afrykańsko, osadzone w pulsującym dynamicznym rytmie Afryki Zachodniej, ale też piosenki inspirowane bluesem czy country. Odnajdziemy elementy improwizacji, w której pojawić się mogą znane tematy jazzowe, czy melodie reggae. Są utwory ciche i spokojne jak i dynamiczne transowe i pulsujące. Są melodie karaibskie łączone z folklorem warszawskiej ulicy. Muzyka Gadającej tykwy jeszcze w jednym aspekcie zbliża się do tradycyjnej muzyki ludowej. Jest to muzyka ludyczna. Służy okazaniu radości, uciesze, zabawie (. Jest współczesnym folkowym głosem dużego miasta Europy. Żyjąc w mieście XXI wieku otaczamy się muzyką wszystkich zakątków świata. Współczesny folk Gadającej Tykwy czerpie energię i inspiracje ze wszelkich możliwych źródeł. Instrumenty i niby język Muzyka ta nie naśladuje wiernie żadnej tradycji etnicznej. Posiłkuje się nimi raczej na zasadzie inspiracji. Blues czy muzyka afrykańska pobudzają naszą wyobraźnię muzyczną, ale tematy grane przez Tykwę nie są jak do tej pory zaczerpnięte bezpośrednio z jakiejkolwiek tradycji, są wytworem naszej wrażliwości muzycznej. Pomysły Gwidona stają się rdzeniem, wokół którego nabudowujemy kolejne warstwy kompozycji. Każdy z pozostałych muzyków Tykwy bazuje na własnych doświadczeniach muzycznych i wnosi je do zespołu. W ten sposób w muzyce Gadającej Tykwy obecny jest rytm kubański i afrykański, puls aborygeńskiego didjeridoo, melodie fletu i liry korbowej a całość ta osadzona jest na kontrabasowym groowie. Innym, świeżym akcentem w tej muzyce są melodie waltorni, wyraźnie wyodrębniające się na tle stworzonym przez instrumenty ludowe. Jednakże to nie partie instrumentalne a wokalizy Gwidona stały się elementem rozpoznawczym Gadającej Tykwy. Charakterystyczny, oryginalny wokalista Gadającej Tykwy śpiewa piosenki w wymyślonym przez siebie, " nieistniejącym języku". W piosenkach głos staje się kolejnym instrumentem a jego barwa i sposób śpiewania są się odniesieniem do kultur, które nas inspirują. Oczywiście w repertuarze znajdują się też piosenki w języku polskim, czasem niosą one uniwersalne przesłanie, czasem są wyrazem radości, z przymrużeniem oka komentując współczesną rzeczywistość.

Skład:
Gwidon Cybulski - Balafony, vokal, ngoni, gitara
Sebastian Wieladek - flety, vokal, kazoo.
Michał Lamza - kontrabas.
Tomek Kubica - waltornia, didjeridoo
Kuba Pogorzelski - djembe, percussion
Nikodem Bakowski - konga
regularny sklad zasilaja rowniez m.in. Ruffus Libner -didjeridoo, slideridoo booking
.