Warszawa da się lubić

Kim jest Warszawa? W listopadzie 2007 zostało przeprowadzone badanie mające na celu odpowiedzieć na to pytanie. Wzięło w nim około 1300 studentów mieszkających w Warszawie, byli to użytkownicy portali internetowych: grono.net oraz dlaStudenta.pl.

Może to zabrzmieć dziwnie, ale nasz umysł przypisuje wielu różnym rzeczom cechy człowieka. Najlepiej jest to widoczne w reklamach: specjaliści od marketingu tak kształtują wizerunek produktu, aby spodobał się jak największej liczbie osób. Jak to robią? Cechy przypisywane marce produktu muszą być podobne do cech potencjalnego klienta - „ten produkt do mnie pasuje"; lub muszą być przez klienta pożądane - „dzięki temu będę lepszy".

Ale czy wizerunek miasta można mierzyć tak jak wizerunek produktu? Okazuje się, że tak. Powiem więcej: osobowość miasta może nam wiele powiedzieć o ludziach w nim mieszkających, oraz o panujących aktualnie trendach w społeczeństwie.

Badani zostali poproszeni o określenie natężenia każdej z 30 ludzkich charakterystyk w odniesieniu do miasta. Kim jest więc Warszawa? Które cechy najlepiej opisują miasto, a które najsłabiej?

Warszawa jest przede wszystkim zapracowana - jest to najmocniejsza cecha, jest ona też pewna siebie, aktywna, towarzyska, krzykliwa i przedsiębiorcza. Jest też odważna i na czasie. W górnej części tabeli znajdowały się głównie przymiotniki związane z karierą i sukcesem. Najsłabiej wypadły cechy „ludzkie", czy też prospołeczne: altruizm uzyskał najsłabszą średnią, na dole tabeli znalazło się też określenie wrażliwe, szczere, wylewne i godne zaufania. Warszawa w oczach studentów jest zatem bardzo kompetentna, odważna i odnosząca sukcesy, ale mało nastawiona na relacje międzyludzkie. Jest to miasto dla ludzi odważnych, indywidualistów, chcących zrobić karierę. Taki jest dominujący aktualnie wizerunek Warszawy w wyobraźni studiujących w niej osób i można w oparciu o niego wnioskować na temat „popularnych", czy też „lansowanych" aktualnie wartości, lub też zjawisk społecznych.

A jeśli Warszawa jest człowiekiem, to jest kobietą, czy mężczyzną? Wynik badania może być zaskoczeniem: dla kobiet jest bardziej kobieca, dla mężczyzn bardziej męska. Świadczyć to może o identyfikacji badanych z miastem, w którym mieszkają: miasto jest czasami takie jak ja.

Oprócz cech osobowości zbadano także wady i zalety Warszawy. W tym punkcie nie będzie jednak zaskoczenia. Wady to przede wszystkim korki, tłok, pośpiech, brud, smród i bałagan. Do zalet zaliczono dobry dostęp do rozrywki, kultury, sklepów, możliwość znalezienia pracy, a także wielkomiejską anonimowość.

Studenci ogólnie lubią Warszawę i chcą w niej mieszkać. Najbardziej pozytywnie do miasta są nastawieni rdzenni warszawiacy, i osoby bogatsze. Najmniej zadowoleni z Warszawy są przyjezdni z małych miasteczek i osoby uboższe.

Duże podobieństwo między cechami osobowości marki a cechami osobowości człowieka sprawia, że konsument nabywa produkt opatrzony daną marką. Czy można powiedzieć, że osoby posiadające cechy charakteru podobne do cech osobowości miasta będą się w nim lepiej czuły? Czy można wnioskować na temat grupy docelowej Warszawy? Wiele wskazuje na to, że tak. Człowiek, mimo coraz większego nacisku kładzionego na indywidualizm, potrzebuje potwierdzenia swoich postaw w społeczeństwie. Nawet wtedy, kiedy jest to zamknięcie się na innych.

Wyłania się więc wizerunek miasta ludzi rozwijających się, walczących, osiągających wyznaczone cele, dbających o własny interes, samodzielnych i odważnych. Patrząc na to z innej strony: jest to społeczność egoistów, zamkniętych na drugiego człowieka i skoncentrowanych tylko na sobie, skrywających uczucia - zwłaszcza te pozytywne. Są to oczywiście skrajności. Ale taka jest o Warszawie opinia. Miasto jest bytem zbyt złożonym, aby postrzegać je jednoznacznie. Miasto jest takie, jacy są jego mieszkańcy.

Tomasz Mostowski

fot. Wikipedia