Czekoladki dla Prezesa

Sławomir Mrożek
Czekoladki dla Prezesa
Reżyseria: Ewa Domańska i Ewa Makomaska
Adaptacja: Janusz Majcherek
Scenografia, kostiumy, światło: Tomasz Brzeziński
Muzyka: Piotr Łabonarski
Projekcje: Anna Flaka

OBSADA

Panna Jadzia, personalna: Ewa Domańska
Panna Kazia, sekretarka Prezesa: Ewa Makomaska
Radca zasiedziały: Adam Biedrzycki
Magazynier marzyciel: Wojciech Czerwiński
Referent z ambicjami: Marcin Jędrzejewski

Któż z nas nie zna Prezesa? O Prezesie się mówi, Prezesa się cytuje, podgląda i podsłuchuje, Prezesowi się donosi, Prezesa się czci – jawnie i skrycie, Prezesowi się schlebia i zabiega o jego życzliwe spojrzenie. Prezes odciska na wszystkim i wszystkich swe piętno. I nikt nie jest w stanie się mu sprzeciwić. Bo Prezes to Prezes i ma zawsze rację…

Sławomir Mrożek w cyklu opowiadań „Czekoladki dla prezesa” opisał perypetie członków Spółdzielni „Jasna Przyszłość”, oczywiście z Prezesem na czele. Z niezwykle barwnych, skrzących się charakterystycznym, abstrakcyjnym Mrożkowskim humorem opowiadań powstała uniwersalna opowieść, która jest ciągle aktualną metaforą słabości kondycji świata, a może po prostu – nazwijmy to po imieniu – słabości człowieka. Oglądając perypetie piątki bohaterów uwikłanych w codzienność i niedostrzegających beznadziejności swego położenia, nie zapominajmy zatem, z kogo się śmiejemy…

Uwaga! Wszelkie podobieństwo bohaterów do prawdziwych postaci jest przypadkowe, a przytoczone sytuacje są fikcyjne i powstały w głowie Autora w latach sześćdziesiątych minionego wieku. Niemniej twórcy spektaklu przypominają, że zawsze i wszędzie jest jakaś Spółdzielnia i jakiś Prezes.