Opis spektaklu
Nie mam wątpliwości – losy klasycznej literatury teatralnej zależą nie tylko od upodobań widowni, ale przede wszystkim od twórców i ich postawy wobec szczerości i uczciwości dzieła. Konfrontację i wymianę poglądów, choćby najbardziej rozbieżnych, uważam za konieczność. Niestety coraz częściej stajemy przed wyzwaniem licznych nieporozumień, pomieszania pojęć, wieloznaczności interpretacji tych samych określeń, zawłaszczania symboli i ich znaczeń. W moim przekonaniu nieustanne pozostawanie w rzetelnym kontakcie z klasyką, pomaga odnaleźć nadzieję na sensowność Świata.
„Don Juan”, w mojej interpretacji, jest to historia młodego człowieka, który żyje w czasach niezliczonych odpowiedzi na pytania o sens życia i nieograniczonej wolności ich wyboru. Mógłbym go nazwać dzieckiem naszych czasów. Słucha tylko własnych pragnień, buntuje się przeciwko społecznemu porządkowi, sam dla siebie stanowi prawo, wierzy w nieistnienie Boga. Jest w tym autentyczny, uczciwy i nieustępliwy. Trudność w ocenie jego postawy polega na tym, że niełatwo odmówić mu racji. Powstaje przy tym paradoks; to nie obecność Don Juana destabilizuje ustalony porządek, ale jego śmierć.
Intryguje mnie próba opowiedzenia tej historii widzowi, który żyje w świecie uwolnionym z dogmatów – świecie, w którym utracono tradycyjną moralność, ale nie zyskano nowej - mówi Piotr Kurzawa.
Molière
"Don Juan"
Reżyseria: Piotr Kurzawa
Przekład: Bohdan Korzeniewski
Scenografia i kostiumy: Małgorzata Pietraś
Muzyka: Paweł Szamburski
Reżyseria światła: Jarosław Wardaszka
Układ walk: Przemysław Wyszyński
OBSADA
Don Juan: Krzysztof Kwiatkowski
Sganarel: Adam Biedrzycki
Dona Elwira / Widmo: Dorota Bzdyla
Don Luis / Komandor: Antoni Ostrouch
Don Carlos: Krystian Modzelewski
Don Alonso: Tomasz Błasiak
Guzman / Pan Niedziela: Dominik Łoś
Karolka / Widmo II: Bernadetta Statkiewicz (AT)
Pietrek: Paweł Krucz
Marcysia: Ewa Makomaska
Stokrotka: Jakub Kordas
Posąg Komandora: Maksymilian Rogacki
Żebrak: Michał Breitenwald