Hiob Autor sztuki: Stanisława Celińska

Księga Hioba, Pieśni i Treny Kochanowskiego – złączone w jednym programie poetyckim wzmacniają się wzajemnie, tworząc wyrazisty obraz cierpienia człowieka. Pieśni są wobec Trenów tym, czym pierwotne szczęście Hioba wobec jego upadku. Hiob i Kochanowski żyli w poczuciu harmonii i porządku zbudowanego przez sprawiedliwego Boga. Ich szczęście jest tak pełne, że, podobnie jak w greckiej tragedii, strata wywołuje ponadprzeciętne cierpienie. Człowiek samotny, złamany bólem i nade wszystko pytający: dlaczego? Forma monodramu obrazuje to opuszczenie, w którym człowiek zostaje tylko z własnymi pytaniami w ciemności.

Spektakl Stanisławy Celińskiej jest istotnym uzupełnieniem głównej narracji wznowionego właśnie festiwalu „Gorzkie Żale”, organizowanego przez warszawskie Centrum Myśli Jana Pawła II i – od tej edycji poczynając – przez Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. Narracja to oparta jest na micie faustowskim i dramacie Johanna Wolfganga Goethego, dla którego to tekstu Księga Hioba jest fundamentalnym punktem odniesienia.

Warto dodać, że Festiwal „Gorzkie Żale” jest adresowany zarówno do „wierzących w Boga będącego źródłem prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna, jak i nie podzielających tej wiary, a te uniwersalne wartości wywodzących z innych źródeł”. Program koncentruje się na tematyce wielkopostnej i pasyjnej w różnych kontekstach kulturowych.

premiera pierwszej wersji: 15 listopada 1984 roku