Sceny z życia małżeńskiego Autor sztuki: Ingmar Bergman | Scener ur ett äktenskap

Marianne i Johan są małżeństwem od 10 lat. Wiodą szczęśliwe życie, mają dwie urocze córki, oboje realizują się zawodowo, Pewnego dnia w tym idealnym układzie pojawia się „ta trzecia”. Johan z dnia na dzień porzuca żonę i wyjeżdża z kochanką. Marianne uczy się żyć od nowa. Ich małżeństwo przechodzi od stadium separacji, po próby zbliżenia się na nowo, oddalenie, a wreszcie rozwód. Jednak mimo oficjalnego rozstania, ich związek trwa nadal. Marianne i Johan nie potrafią bez siebie żyć,  ale jako małżonkowie nie mogą się ze sobą porozumieć.

Sztuka składa się z 6 scen, każda w interpretacji innego reżysera z pokolenia 30-latków, co pozwala na wielogłosowość w interpretacji oraz spojrzenie z perspektywy czasu 40 lat od momentu powstania „Scen z życia małżeńskiego”. Młodzi reżyserzy przyglądają się zarówno sobie, jak i pokoleniu swoich rodziców. Zadają na nowo pytania o zmiany w postrzeganiu małżeństwa, rodziny czy podziału ról społecznych kobiet i mężczyzn. Daje to szansę na dialog z tekstem i wpuszczenie świeżego powietrza w duszny Bergmanowski świat.

Spektakl zrealizowany w ramach projektu „Studio Prób: Spotkania teatru z filmem 2010” realizowanego przez Fundację Edukacji Filmowej Andrzeja Wajdy.
Wystawienie w porozumieniu z Josef Weinberger Limited, London za zgodą Ingmar Bergman Foundation (www.ingmarbergman.se).

Bergman napisał „Sceny z życia małżeńskiego” w 1972 roku jako scenariusz serialu telewizyjnego. Następnie materiał z serialu posłużył mu do zmontowania wersji kinowej. Na koniec, ku zaskoczeniu samego autora, scenariusz zaczął funkcjonować jako sztuka teatralna, z powodzeniem grana do dziś na całym świecie. W swoim czasie „Sceny…” były nie tylko wydarzeniem artystycznym, ale także zjawiskiem społecznym. W samej Szwecji wywołały ogromną falę rozwodów oraz przyczyniły się do masowego sięgania po pomoc terapeutów. Tekst ten wyjątkowo trafnie zdefiniował nastroje i potrzeby szwedzkiego społeczeństwa.

Jednak „Sceny..” i dziś pozostają jedną z najbardziej wnikliwych analiz związku małżeńskiego i relacji kobieta – mężczyzna. Zmuszają nas do rewizji definicji słów, których używamy na co dzień, którymi szermujemy w swoich związkach, a których znaczenie uważamy za oczywiste i zrozumiałe „same przez się”. Słów takich jak: miłość, małżeństwo, rodzina…

Spektakl składa się z sześciu części. Każdą z nich zrealizował inny reżyser, wnosząc oryginalne spojrzenie, zmieniając konwencję, szukając własnego języka. Punktem odniesienia dla widza pozostają wyłącznie bohaterowie – Marianne i Johan – grani przez dwójkę tych samych aktorów (Gabriela Muskała i Andrzej Konopka). Nadaje to jednorodności fabule, jednocześnie otwierając widza na ciągłą zmianę perspektywy.