Opis spektaklu
Do wierszy Osieckiej muzykę napisało wielu tak znanych kompozytorów jak Katarzyna Gärtner, Seweryn Krajewski, Andrzej Zieliński, Zygmunt Konieczny i Jerzy Satanowski. Wiele z nich stało się znanymi i lubianymi przebojami (m.in. „Wielka woda”, „Małgośka”, „Niech żyje bal”, „Uciekaj moje serce”, „Nie całuj mnie pierwsza”, „Damą być”).
Szurmiej wraz z zespołem Rampy znalazł najwłaściwszą tonację w jakiej powinno się prezentować Agnieszkę Osiecką. Niepotrzebna jest fabuła ani opowieść, na której opierałby się spektakl. Wybór piosenek, sposób prezentacji, kolejność ich wykonania świadczą o tym, że Szurmiej znał Osiecką, że ją rozumiał i poprzez swoją wiedzę i emocje potrafił pokazać szacunek do niej, a także miłość do jej poezji. Do piosenek Agnieszki dołączył jeszcze wiersz Wojciecha Młynarskiego „Poetka znikła w oddali...” o jej twórczej samotności i tekst „Łatwopalni” Jacka Cygana pełen pięknych i trafnych metafor odnoszących się do delikatności jej artystycznej natury.
Trzy Agnieszki - Młoda, Średnia i Najstarsza to kolejne etapy jej życia i twórczości. Trzy Agnieszki grają trzy znakomite aktorki - Olga Bończyk, Katarzyna Kozak i Dominika Łakomska. Te trzy role nadają spektaklowi właściwy Osieckiej klimat. W każdej z tych „epok” znalazły się piosenki wesołe, mądre, lekkie i refleksyjne, bo taka zapewne była ich autorka. Klamrą łączącą wszystkie te elementy jest postać Mistrza Ceremonii.