Opis
Piątek 29 sierpnia, godzina 21, pod Mostem Łazienkowskim na Cyplu Czerniakowskim, przy ul. Zaruskiego. Most nad głową, sto ton piasku pod nogami, świetliki, leżaki zamiast ścian i ekran ze starego spadochronu rozpięty pomiędzy filarami.
ARIZONA reż. Ewa Borzęcka, TVP SA PR 1, 1991 r. 45 min.
To jest nasz zbawiciel, win nie żałuje. Tak mówię jak prawdę. Bardzo przepraszam, tylko to kocham, bo ja psa zjadłam. Jeszcze raz to mówię: burka zjadłam, bardzo przepraszam. Nie gniewajcie się, ale ja naprawdę jeszcze żyję. Trzy arizonki i śpię. Hej, po czystej Arizonie, niebo zawsze niebieskie, latem kwiaty zakwitują, u nas życie królewskie. Aby tylko ta Arizonkę miał. I poruchał. Ten naród, to kurna dziczyzna jest. Musiało się wszystko rozpaść. Tutaj masę sarnów chodziło, teraz wszystko wyłapane, zgroza. Spojrzałam do portfela, że nie mam pieniążków, dzieci głodne, wpadłam na taki pomysł żeby pójść do lasu i nazbierać grzybków.
W PGR-że pracowałam przez 8 lat, krowy doiłam. Wspominam miło, tylko nie było miło z mojego męża, chłop był młody, chciał sobie poruchać. A ja nie mogłam, bo jak ręcznie doiliśmy, to na prawdę wam mówię ludzie kochane, 22 krów ręcznie wydoić trzy razy dziennie! Jak mnie zbudził, to ja nie mogłam rękami ruszać. Wino zawsze tu smakuje, najpiękniejsze dziewczyny, zawsze będziesz chciał tu wrócić i zjeść słodkie maliny. Baśka ma prawie 30 lat, jest już stara babką, pozostało mi z nią chodzić do końca. Arizona mi została i z nią żyję, wypiję, się położę i nic mnie nie boli. Arizona ratuje nasze życie. Ja wierząca jestem, tylko jestem kurwa pijaczka. Lubię sobie wypić, ale mi Pan Jezus wybaczy, bo ja samotna jestem. Na cmentarz kurwo jedź, bo tam jest twoje miejsce. Ja nie pije codziennie. Mogę otwarcie powiedzieć: sołtys dykciarz jest prosty. Pracowałam 25 lat w klubie kultury przy PGR-że, ludzie przychodzili z obory, napoje chłodzące pili typu oranżada, więcej nic nie było. Łza się czasem w oku kręci, kiedy smutek zawita. Koń na stepach sobie pędzi, świnie pijo z koryta. Co ty myślisz że ja przepijam? Ja wydaje to na życie! Nie masz co robić? To do Ustki fale tyłkiem rozbijać. Idź w pizdu! Gospodarstwo rolne Zagórki, czyli dawny PGR istniał 45 lat. Upadł w roku 1990 r. Nieuprawiane leży ugorem 300 hektarów ziemi ornej. Ja nie piję codziennie.
