Wystawa C. Piusa Ciapało

Zapraszamy na wystawę C. Pius Ciapało "Rondeau"- RONDO; moje koła i elipsy cz. II. Wystawa potrwa do 5 stycznie 2008. 
 

Czesław Pius Ciapało ( ur. 1942 r. ). Po ukończeniu Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu w latach 1963 - 64 studiował na Wydziale Konserwacji Zabytków oraz na Wydziale Artystyczno - Dydaktycznym Uniwersytetu im. M. Kopernika w Toruniu, a następnie malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach Eugeniusza Arcta, później Aleksandra Kobzdeja.

W 1969 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem. Po ukończeniu studiów brał udział w ponad stu ogólnopolskich wystawach zbiorowych, w festiwalach malarstwa polskiego, biennale, triennale oraz wystawach zagranicznych ( w tym reprezentujących polskie malarstwo współczesne poza granicami ). Ponadto prezentował swe prace na ponad 40 premierowych wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Otrzymywał nagrody i wyróżnienia. Będąc członkiem ZPAP pełnił ważne funkcje we władzach Okręgu Warszawskiego. W latach 70. animował i prowadził "Pokaz Jednego Dzieła" w Domu Artysty Plastyka w Warszawie, a następnie Galerię Akademicką w Siedlcach. Pomiędzy 1969 a 1974 r. działał w grupie "Ciapało - Małkowski - Masznicz".

Był współanimatorem artystycznego  ruchu "O poprawę". W pierwszym okresie twórczości ( 1969 - 1974 ) Pius Ciapało tworzył obrazy pod wpływem nowej figuracji. Powstał cykl zatytułowany "Formy Nieprawdopodobne i Nieprawdopodobnie Podobne" z przedstawieniami zbliżonych w kadrze fragmentów ciała i towarzyszącymi im na drugim planie sylwetowo traktowanymi postaciami ujętymi w ruchu. Artysta, akcentując kobiecy seksualizm, zamieniał te wizerunki w archaizowane symbole erotyzmu. W drugim okresie twórczości (1974 - 1988 ) powstawały obrazy o monumentalnych rozmiarach, które artysta nazywał "symfoniami" - utworami strukturalnymi. Symfonia "Pory Roku" namalowana w 1974 r. ma blisko120 metrów kwadratowych powierzchni i złożona jest z 48 obrazów. Następnie powstawały: "Koncert na lewą rękę", "Oratorium Kosmiczne", symfonia niekomercyjna Nr 3 "Zielona", "Studium - struktura barwy a system dźwięków", rozległy cykl obrazów trójkątnych zwany "Kaprysami" ( "Capriccio" ), "Rzecz czarna" ( 1981 ), "Pasaż", Symfonia trzynastu błękitnych "Feralna", "Wariacje" na temat symfonii niekomercyjnej Nr 3 "Zielonej", parawany symfoniczne "koncertujące" oraz symfonia "Kryształkowa". Ich tematem, jak to określa autor, jest pożądanie ( wystawie w Zachęcie towarzyszył katalog prac tego okresu ). Trzeci okres twórczości Piusa Ciapało rozpoczyna się w 1988 roku. Artystę fascynuje nowoczesna architektura wielkich amerykańskich aglomeracji.

W roku akademickim 1988 - 89 przebywał jako visiting professor na stażu naukowym w Eastern Illinois University w Charleston ( USA ). W tym czasie zapoczątkowana zostaje symfonia "Architektoniczna", którą artysta kontynuuje po powrocie do kraju. Składa sie ona z prac głównie wielkoformatowych, wykonanych na płótnach napiętych na niezwykle skomplikowanych 5. i 8. - kątnych blejtramach, malowanych tradycyjnie oraz pointylistycznie i z wykorzystaniem drippingu celem uzyskania iluzji 3D. Jednocześnie nadal prowadzi badania nad możliwościami ekspresyjnymi płaszczyzny w malarstwie oraz stara się traktować kolorystykę swych prac na sposób muzyczny.

W 1995 zostaje zaproszony do Izraela z grupą studentów  z Akademii Podlaskiej w Siedlcach ( Koło Naukowe "Trendy Sztuki" ). Będąc tam studiował przekazy biblijne, historię starożytnych kultur Mezopotamii i Babilonu, obserwował i analizował aktualne wydarzenia i stamtąd zaczerpnął inspirację do kolejnej realizacji z serii "Architektonicznych" zatytułowanej "Wieża Babel". Po okresie obrazów "Architektonicznych", który zamyka"zbombardowanie" nowojorskich WTC (2001r.), nastąpił zwrot ku malarstwu strukturalnemu. Powstaje cykl obrazów komponowanych na płótnach i płytach laminowanych o kształtach kół i elips ( cykl "Rondo" ).