Wykład profesora Cezarego Wodzińskiego o Katharsis

Katharsis (gr. κάθαρσις - oczyszczenie) to jedno z podstawowych pojęć „Poetyki” Arystotelesa określające sposób oddziaływania tragedii na widzów. Katharsis można określić jako oczyszczenie duchowe, uwolnienie widza od litości i trwogi, po wcześniejszym wywołaniu tych uczuć.

W XX wieku pojecie katharsis zostało wprowadzone do psychologii i psychoanalizy. Tu – najogólniej mówiąc - oznacza uwolnienie od cierpienia, odreagowanie napięcia, zablokowanych emocji, myśli i wyobrażeń, które podlegały kontroli mechanizmów obronnych, ego lub kontroli społecznej.

Cezary Wodziński /1959/ - Filozof, historyk filozofii i tłumacz i eseista. Wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Za rozprawę habilitacyjną Heidegger i problem zła otrzymał Nagrodę PAN im. Tadeusza Kotarbińskiego. W 2000 roku nakładem Oxford University Press ukazało się angielskojęzyczne tłumaczenie tejże książki (Heidegger and the Problem of Evil). Główne obszary zainteresowań Wodzińskiego obejmują filozofię Szestowa i Heideggera, metafizykę, fenomenologię, hermeneutykę, filozofię grecką oraz filozofię dialogu. Jest autorem między innymi: Wiedza i zbawienie. Studium myśli Lwa Szestowa;  Heidegger i problem zła; Trans, Dostojewski, Rosja, czyli o filozofowaniu siekierą; Nic po ironii. Eseje czwarte; Kapłana błaznem. List do Janusza Palikota. Tłumaczył Szestowa, Nietzschego i Heideggera. Wykładał m.in. w Moskwie, Chicago i Sztokholmie.