Najbliższy tydzień w IT

 

 

23.04.2007 poniedziałek, 19.00

ROZMOWY NA PARTERZE

„Anioły w Ameryce" Tony'ego Kushnera zaliczono do najważniejszych dramatów XX wieku. Po nowojorskiej prapremierze w 1993 roku krytycy pisali, że to egzorcyzm odprawionynad amerykańską mitologią narodową. Jak ta „gejowska fantazja na motywachnarodowych", którą w TR Warszawa wystawił Krzysztof Warlikowski działa w dzisiejszej Polsce, 14 lat po amerykańskiej premierze? Na ile Ameryka Ronalda Reagana, epoki AIDS i rodzącego się neokonserwatyzmu przypomina dzisiejszą Polskę?

W dyskusji wokół przedstawienia Krzysztofa Warlikowskiego udział zapowiedzieli:

- Tomasz Basiuk (amerykanista)

- Marek Beylin (publicysta "Gazety Wyborczej")

- Agnieszka Graff (amerykanistka)

- Piotr Gruszczyński (kierownik dramaturgiczny TR Warszawa)

- Jacek Poniedziałek (aktor, tłumacz)

Prowadzenie: Roman Pawłowski („Gazeta Wyborcza")

O „Aniołach w Ameryce" w reż. Krzysztofa Warlikowskiego:

Warlikowski znakomicie wyważył proporcje pomiędzy spektaklem osobistym, intymnym, a spektaklem zaangażowanym, w nienachalny sposób zmuszającym do rozmowy o tym, na co choruje nasze społeczeństwo. Anna R. Burzyńska, „Tygodnik Powszechny"

Spektakl Krzysztofa Warlikowskiego przyjęty został z wstrzemięźliwym uznaniem i bezspecjalnych emocji. Czyżby z wielkiej chmury spadł mały deszcz? Czyżby tematyka homoseksualna została już mniej więcej oswojona przez "opinię publiczną"? Bartosz Żurawiecki, „Replika"

Co mnie, widza, mogą obchodzić jakieś dewiacyjne romanse i zdrady homoseksualistów wśrodowisku żydowskim z udziałem małżeńskiej pary mormońskiej w Nowym Jorku. Temida Stankiewicz-Podhorecka, „Nasz Dziennik"


24.04.2007 wtorek, 17.00

TEATRA POLSKIE – HISTORIE

Wykład prof. Dariusza Kosińskiego połączony z promocjąjego najnowszej książki POLSKI TEATR PRZEMIANY, która ukazała się niedawno nakładem Instytutu im. Jerzego Grotowskiego w ramach serii „Ścieżka teatru i kultury" (red.Monika Blige i Grzegorz Ziółkowski, Wrocław 2007). Autor sytuuje idee teatru i praktyki twórcze Mickiewicza, Słowackiego, Wyspiańskiego, Osterwy i Limanowskiego oraz Grotowskiego we wspólnej dziedzinie, którą nazywa „polskim teatrem przemiany". W następujący sposób opisuje wyróżnionąprzez siebie tradycję: „Sądzę, że za żywotnością «polskiego teatru przemiany» stoi[…] niezwykle ścisłe połączenie sztuki i religii, sprawiające, że działalność «artystyczna» staje się tu rodzajem praktyki duchowej, a «duchowość» przejawia sięprzede wszystkim w działaniu i dążeniu do doświadczenia numinotycznego. «Duchowe» i«artystyczne» tworzą dynamiczną równowagę, wzajemnie przekształcając się w taki sposób, że mówienie o religii jest nieporozumieniem, a mówienie tylko o sztuce pomniejszającym zawężeniem".

Polski teatr przemiany

● Adam Mickiewicz – od Dziadów do czynienia poezji.

● Juliusz Słowacki i Stanisław Wyspiański – w labiryncie niepewności.

● Reduta – pierwsze laboratorium teatru polskiego.

● Jerzy Grotowski – Akcja spełniona.

Dariusz Kosiński – ur. 1966, profesor nadzwyczajny w Katedrze Dramatu Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zajmował się historią i teorią sztuki aktorskiej XIX wieku. Od kilku lat koncentruje się na badaniach nadswoistością polskiej tradycji performatywnej i teatralnej. Stale współpracuje jako krytyk, recenzent i eseista z „Didaskaliami" i „Dialogiem". Jest kierownikiemprojektu KBN: "Polskie piśmiennictwo na ziemiach polskich XIX wieku", autorem iwspółautorem kilku publikacji popularyzatorskich., autorem książek: "Słownik postaci dramatycznych", "Sceny z życia dramatu", "Sztuka aktorska w polskim piśmiennictwieteatralnym XIX", współautorem: "Słownik wiedzy o teatrze", "Czechow 100 latpóźniej".


25.04.2007 środa, 19.00

NIEODROBIONE LEKCJE

Ciało i Teatralność, wykład 7, prowadzi Paweł Mościcki

Jean-Luc Nancy – Dotykanie świata

„Ciało jest miejscem, przez które sens umyka sam sobie"- napisał kiedyś Jean-Luc Nancy. Nie jest to jednak niefrasobliwy aforyzm, lecz sformułowanie, za którymstoi jedna z najbardziej fascynujących przygód filozoficznych naszych czasów.Filozofia Nancy'ego jest od początku do końca filozofią ciała, a raczej ciał,które odnoszą się do siebie nawzajem, dotykają siebie i świata. W trakcie wykładu będziemy obserwować różne sposoby wspomnianego „umykania" ze świata sensu i jednoznaczności – taniec, nagość, dotyk, ciało jako pismo, wreszcie teatr jako wielka ekspozycja ciał.

Jean-Luc Nancy (ur. 1940) – francuski filozof, profesor Uniwersytetu w Strasburgu. Jeden z przedstawicieli dekonstrukcji, uczeń Jacquesa Derridy. Opublikował ponad 30książek filozoficznych. Jego twórczość to z jednej strony nowatorskie odczytaniaklasyków filozofii (Kant, Hegel, Heidegger), z drugiej własna, oryginalna filozofia. Nancy jest także autorem wielu książek o sztuce, tekstów do katalogów wystaw, pracpisanych wspólnie z innymi autorami. Do najważniejszych jego książek należą: Lacommunauté désouvrée (1986), Corpus (1992), Le sens du monde (1993), Etre singulier pluriel (1996), Au fond des image (2003).