"Strefa działań wojennych" w TR

Nowy rok Teatr Rozmaitości rozpoczyna spektaklem Natalii Korczakowskiej "Strefa działań wojennych" (4-6 stycznia)

"Strefa działań wojennych"

reżyseria i opracowanie muzyczne Natalia Korczakowska
scenografia Magdalena Maciejewska
kostiumy Anna Met
reżyseria światła Jacqueline Sobiszewski
obsada Maria Maj, Agnieszka Podsiadlik, Rafał Maćkowiak

Stolarnia, czyli sala prób na piętrze Teatru Rozmaitości, ciemna jak schron. Atmosfera niczym w domu wariatów. Na środku sceny kanapa (choć raz nie łóżko!), na kanapie Agnieszka Podsiadlik w różowym sweterku i ohydnych okularach. Otępiałe, katatoniczne dziecko. Spod rękawka niepokojąco wyziera bandaż na nadgarstku. Przy parapecie z boku Maria Maj - ogrywa papierosa pogrążona w bezgłośnym monologu, jakby coś komuś perswadowała. Któż nie wygłasza takich przemów do lustra w łazience... Pod ścianami krąży Rafał Maćkowiak z łapką na muchy, wypisuje kredą tajemnicze znaki. Też stuknięty, ale inaczej. Rysuje mapkę całego pomieszczenia i zaznacza obiekty strategiczne - jesteśmy przecież w strefie działań wojennych i domyślamy się, kogo należy zlikwidować. Przez pierwszy kwadrans ze sceny nie pada ani jedna zrozumiała kwestia. (...) A kiedy kwestie posypały się wreszcie, czy raczej popłynęły, nie utworzyły wcale zrozumiałej rozmowy - były jak osobne linie melodyczne, w trzech tonacjach i trzech rytmach. Irytujące i pretensjonalne, jeśli szukamy w teatrze realizmu. Poetyckie i frapujące, jeśli szukamy innych wrażeń. Niekoniecznie „czegoś więcej", po prostu czegoś innego.

(...) Pod batutą Natalii Korczakowskiej frustracja, zazdrość, rozpacz i wisielczy humor brzmią na scenie Stolarni jak dobrze nastrojone instrumenty. To nie symfonia, bez przesady, ale zawsze koncert kameralny. I chociaż pomysł, że bohaterowie mówią równolegle i nie zawsze się słyszą, był już w teatrze eksploatowany w różnych rejestrach, Strefa działań wojennych pozwala o tym zapomnieć. /Justyna Jaworska, www.polskieradio.pl/