Wesele Figara

To pierwsza „wielka” opera Mozarta i szczytowe osiągnięcie opery buffa. Wkrótce po premierze, autor libretta Lorenzo da Ponte obwieścił, że ustanawia ona „nowy rodzaj widowiska”. Pomysł napisania opery do głośnej wówczas sztuki Beaumarchais Cyrulik sewilski wypłynął od samego Mozarta i był mocno ryzykowny. Utwór Beaumarchais, przedstawiający relację pan-sługa w sposób godzący w ustalone stosunki społeczne, pachniał rewolucją. Chcąc uzyskać cesarską zgodę na jej wystawienie, autorzy znacznie stępili ideologiczną wymowę, zastępując ją radosnym erotyzmem i czystą zabawą. Muzyczna i treściowa lekkość Figara jest niedościgniona. Keith Warner to kolejny reżyser należący do światowej czołówki twórców operowych, który został zaproszony do Warszawy przez dyrektora artystycznego TW-ON Mariusza Trelińskiego. Sławę zawdzięcza wybitnym realizacjom utworów Richarda Wagnera. Przygotowane specjalnie dla Opery Narodowej przestawienie Wesela Figara jest jego pierwszą próbą zmierzenia się z twórczością Mozarta na scenie.