Opis spektaklu
„Wiśniowy sad” to jedna z najlepszych sztuk Czechowa. „Wiśniowy sad”, a nie „sad wiśniowy”, jak podkreślał autor, bardzo zadowolony z tej dyskretnej gry słów.
Sad wiśniowy to część gospodarstwa zazwyczaj przynosząca dochód. Ale „wiśniowy sad” rodziny Raniewskich nie przynosi już zysków, zdziczał i rzadko rodzi owoce, których i tak nikt nie kupuje. Ten sad-symbol rośnie, by dawać właścicielom przekonanie, że choć część tego, co stworzyli trwa i nadal ma się dobrze.
Tymczasem świat się zmienia, a los starych drzew splata się z losami ludzi.
W dramatach Czechowa nie ma historycznych zdarzeń i rzadko się o nich wspomina, ale czas, który w nich upływa jest czasem historycznym. Historia wywiera swoje piętna na ludzkich losach, reakcjach, kostiumach, sprzętach i naturze. Tu wszystko jest ważne: rodzaj gry w karty, zmieniona pora posiłku, wiek szafy i wiek bohatera, biel kamizelki Łopachina, kolor jego butów i starość liberii Firsa. Dopiero dzięki podobnym realiom można w pełni dostrzec historię wpisaną w teraźniejszość.
/Andrzej Wanat „Z notatek o Czechowie”/
Zapraszamy na spotkanie z bodaj najpiękniejszym dramatem-komedią Czechowa – ostatnim jego dziełem, uznanym za arcydzieło i jego duchowy testament. „Wiśniowy sad” to historia o końcu i początku, o przemijaniu i utracie, tęsknocie i nieuchronnej zmianie. Ciepły, ironiczny ton i miłość Czechowa do postaci sprawia, że tak trudno się z nimi rozstać. Pobądźcie w tym świecie, warto. To przynosi wzruszenie i ulgę.
/Krystyna Janda/
